நான் உடல்பெயர்கிறேன்
இடமும் பெயர்கிறேன்
பறந்து
மார்புகளை துறக்கும் நேரம்
சிறகுகள் முளைத்துவிடுமென்று
எனக்கு நிச்சயமாகத் தெரியும்
மனுஷிக்காய் சுமந்ததை
துவாரங்களில் வடியவிட்டு
லேசாகியிருப்பேன்
செறிவூட்டிய ஞாபகங்களை
நீல நிற தீற்றலாய்
சேர்த்திருப்பேன்
உருமாறும் கடைசி கணம்
மிஞ்சியிருக்கும்
காதலோ குரோதமோ
கொண்டதோர் பறவையாகி...
யுகங்களுக்கப்பால்
சாயும் வேளை
கூட்டத்தில் சேராத
நீல மூக்கு கழுகையோ
நீலம் பாரித்த குருவியையோ
என் பேர் சொல்லி கூப்பிடு
முழுதும் துறக்க முடியாதெனக்கு.
No comments:
Post a Comment